Een inspirerende training van de Wilde ganzen heeft Roosmarijn  en mij als voorzitter aangescherpt in onze visie op ons project. De training was gericht op  de opvang van straat en weeskinderen. Het gaf  inzicht in de problematiek van het weeskind in ontwikkelingslanden en begon met een ogenschijnlijk simpele vraag: “wat heeft een kind eigenlijk nodig, wat zijn zijn of haar behoeftes, en hoe staan de verschillende behoeftes van een kind in verhouding tot elkaar”?  Dit is subjectief en verschilt per individu, maar nog belangrijker, ook per cultuur.  Met een leuke oefening werd dit onder de loep genomen en werd duidelijk hoe belangrijk het is je lokale partners te betrekken bij het onderzoeken wat zij nodig vinden voor de kinderen in hun gemeenschap. Daarnaast werd de nadruk gelegd op de behoefte van een kind om zich te hechten, en hoe mis dit kan gaan als een weeshuis grootschalig en met wisselende verzorgers wordt vormgegeven. Het was aldus ook een duidelijk pleidooi voor het opzetten van gezinshuizen en het stimuleren van pleegzorg, netwerkopvang etc. En daarnaast een pleidooi om in je projectplan op te nemen hoe je de kinderen kan voorbereiden op de wereld daarna,  en in een zorgplan uit te werken hoe je het kind gaat begeleiden met thema’s als “waarom woon ik hier”, of  “wat is mijn  geschiedenis”.  Het begrijpen van die context is belangrijk voor hun toekomst . Naast deze inhoudelijke training was het veel uitwisselen van tips en tricks, netwerken etc.  Onze hoofden zaten vol maar wel met goede stof om na te denken!

Oefening