We zijn weer een aantal weken verder en inmiddels ben ik goed ingewerkt bij KidsCare Kenia. De vorige keer had ik beloofd iets meer te vertellen over de werkwijze van KidsCare en het eerste dorp dat door Stichting WaridiHome wordt gesponsord.

KidsCare probeert het leven van weeskinderen en andere kwetsbare kinderen te verbeteren, door ze in hun thuissituatie hulp aan te bieden. Om deze hulp te kunnen bieden werkt KidsCare samen met vrijwilligers.

KidsCare heeft als doel gesteld om aan het einde van 2014 20 verschillende dorpen te ondersteunen. Een dorp wordt geselecteerd als duidelijk wordt dat de chairman van het dorp samen met nog vier andere vrijwilligers samen wil werken met KidsCare. Dan beginnen we met het selecteren van de vijf armste gezinnen bij voorkeur met weeskinderen. Met deze gezinnen gaan we meerdere gesprekken aan om te kijken of de gezinnen bereid zijn samen te werken met KidsCare. KidsCare ondersteunt de gezinnen met een kleine maandelijkse bijdrage en advies en ondersteuning. Maar KidsCare heeft ook een aantal condities waar het gezin aan moet voldoen. Alle kinderen boven de vier moeten naar school gaan in een schooluniform,  de kinderen moeten de medische zorg krijgen die ze nodig hebben, voldoende voeding binnen krijgen en de ouders/verzorgers moeten bereid zijn om te werken aan de verbetering van hun levensomstandigheden en inkomen.

Naast de dorpsvrijwilligers werken we ook samen met vrijwilligers die worden ingezet door de Childrens Officer, deze krijgen door de Childrens Offier ook verschillende trainingen aangeboden. Hiermee kunnen ze de dorpsvrijwilligers ondersteunen en adviseren. Dit alles zorgt ervoor dat veel mensen zich inzetten voor het verbeteren van de levensomstandigheden van de gezinnen.

KidsCare is zo’n drie jaar geleden begonnen met 3 dorpen. Op dit moment ondersteunt KidsCare 11 dorpen, 55 gezinnen en zo’n 200 kinderen.  Dit is een snelle groei geweest en heeft er voor gezorgd dat er meer organisatie nodig is om alles in goede banen te leiden. Daarnaast is de kennis en kennisoverdracht op het gebied van thuisbegeleiding nog een ondergeschoven kindje.

Ali Mwaziro is sinds  januari 2012 de directeur van KidsCare, hij heeft er de afgelopen maanden behoorlijk alleen voor gestaan en hierdoor is het hem een beetje boven zijn pet gegroeid.
Sinds oktober heeft hij een assistent in dienst, die hem wat werk uit handen kan nemen en daarnaast ben ik natuurlijk begonnen om met name te kijken naar een efficiëntere organisatie en kwalitatief betere thuisbegeleiding.

Ali heeft hard gewerkt maar er was niet echt sprake van planmatig werken en daar zijn we de afgelopen weken wel meer naar toe aan het werken. We beginnen elke maandag morgen met een gezamenlijke bijeenkomst om de vorige week door te spreken en om de planning van de komende week door te nemen. Dit is niet echt iets wat vanzelfsprekend is in Kenia.
Daarnaast ben ik een slag aan het maken om ook in de gezinnen planmatig en doelgericht te gaan werken. Binnen KidsCare heb ik nu duidelijk kunnen maken dat we per gezinnen doelen moeten stellen waar we met z’n allen aan moeten werken en die we halfjaarlijks moeten evalueren. Het zal echter nog wel heel wat geduld kosten om de vrijwilligers met wie we werken te leren om hier ook echt aandacht voor te hebben.
Om echt goed werk te kunnen afleveren bij de gezinnen zijn we nu ook opzoek naar geschoolde mensen, Social Workers. Hopelijk kunnen we aan het eind van het jaar zeggen dat we twee geschikte kandidaten hebben gevonden.

Pangani
Het elfde dorp waar KidsCare sinds mei 2012 hulp biedt is Pangani, een klein dorpje dat naast LungaLunga aan de Tanzaniaanse grens ligt. Het gebied waar Pangani ligt is een erg droog gebied, waar mensen afhankelijk zijn van regenwater wat in verschillende dammen wordt opgevangen.

Samen met KidsCare is afgesproken dat de donateursgelden van Stichting WaridiHome worden ingezet voor dit dorp. Natuurlijk ben ik daarom op pad geweest naar alle gezinnen en heb uitgebreid kennis met ze gemaakt. Dit was geen gemakkelijke opgaaf, omdat de huizen erg verspreid liggen en het gebied niet begaanbaar is voor auto’s. Mijn eerste bezoek was dan ook te voet en na twee huishoudens bezocht te hebben was ik inmiddels gaar gekookt. Van de week ben ik bij alle huishoudens op bezoek geweest en ditmaal achter op een motorfiets.

Als eerste kwamen we aan bij twee gezinnen die naast elkaar wonen.
Eén van de twee gezinnen was een nieuw gezin waar we net gestart zijn, omdat een ander gezin afgevallen was. Dit gezin bestaat uit een vader en een moeder en 6 kinderen, waarvan de vader van de oudste vier is overleden (kinderen in Kenia worden al wees genoemd als één van beide ouders is overleden).  De vader van de jongste twee kinderen maakt lokale bedden om wat geld te verdienen, maar de kinderen binnen zijn gezin maken hier geen gebruik van, die moeten op de grond slapen. Ook het huisje waar ze in slapen is erg klein voor zoveel kinderen. Daarnaast heeft het gezin maar geld om twee kinderen naar school te sturen, terwijl al vier kinderen de leeftijd hebben om naar school te gaan. Er is veel besproken van family planning tot het bouwen van een wc.

Gezin 1 Pangani

Het gezin wat ernaast woont bestaat uit een alleenstaande moeder en haar vijf kinderen. Deze moeder had ik al eerder ontmoet en opvallend aan deze vrouw is dat weinig wat haar gezegd wordt binnen lijkt te komen. Toen ik voor het eerst op bezoek kwam in dit gezin gingen de twee oudste kinderen van 12 en 14 jaar niet naar school. De jongen van 14 jaar werkte bij een andere boer op het land, zodat hij wat geld kon verdienen en de 12 jarige dochter bleef thuis om haar moeder te ondersteunen bij het bewerken van het land en het halen van water. Met deze moeder was al vaker het gesprek aangegaan dat schoolgang voor haar kinderen erg belangrijk is, maar dit lijkt haar niet te bewegen. Ditmaal zijn we streng voor haar en geven aan dat we opzoek gaan naar de baas van haar zoon, omdat hij kinderarbeid ondersteunt en dit tegen de wet is. Zowel de baas en de moeder zijn strafbaar. Dit lijkt effect te hebben gehad, want haar zoon gaat inmiddels naar school. Dit geldt echter niet voor haar dochter, we zullen haar dus opnieuw moeten motiveren om ook haar dochter naar school te laten gaan. Omdat ze zich op dit moment niet houdt aan de KidsCare condities hebben we haar aangegeven dat als haar dochter in januari nog niet naar school gaat we ons mogelijk terugtrekken en opzoek gaan naar een ander gezin om te ondersteunen.
Dit is erg aangrijpend, want je ziet echt dat deze moeder en met name deze kinderen de ondersteuning goed kunnen gebruiken, maar we willen wel dat ouders/ verzorgers zich volledig inzetten. Er zijn genoeg andere kinderen die ook onze ondersteuning nodig hebben.

Gezin 2 Pangani

Dit was al even een kijkje in de wereld van KidsCare Kenia, volgende keer zal ik wat meer vertellen over de andere drie gezinnen, ieder weer met hun eigen verhaal.